Hellenic Business

του Ηλία Καραβόλια

Σε άρθρο μου, περίπου προ διμήνου (13/5 – «Το μεγάλο παιχνίδι με τα Ομόλογα») είχα δώσει την πληροφορία ότι το Δημόσιο έχει ουσιαστικά ξεκινήσει ένα πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων και εντόκων γραμματίων, το οποίο βάφτιζε τότε ως… πρόγραμμα προαγορών ομολόγων, ενώ στην ουσία πρόκειται για «φιλί της ζωής» στις ελληνικές τράπεζες, όπως προσπάθησα να τεκμηριώσω τότε. Η περίφημη διαδικτυακή Διαύγεια της κυβέρνησης μας βοηθάει ενίοτε να διαπιστώσουμε αν οι πληροφορίες μας είναι… ειδήσεις ! Και πραγματικά, με την προσεκτική μελέτη των πράξεων αγοράς ομολόγων φαίνεται εμφανέστατα ότι πραγματοποιήθηκαν «προαγορές» αποκλειστικά από ελληνικές τράπεζες, προκειμένου το Δημόσιο να τους παράσχει ρευστότητα. Τακτική που είναι μεν νόμιμη και θεμιτή, εν τούτοις εξετάζεται ως προς την… λογική της στην παρούσα κρίσιμη φάση

Όπως σωστά επισημαίνει και ο Μπ. Πολυχρονιάδης στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, στις 10/7 (http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=291932), «πολλές από αυτές αφορούσαν σε τίτλους που ήθελαν πέντε - έξι μήνες για να λήξουν και πραγματοποιήθηκαν σε τιμές πλησίον του άρτιου (99), καθώς και ότι έντοκα γραμμάτια επαναγοράστηκαν ακόμη και την ημέρα που εκδόθηκαν!»

Το μέγεθος, θεωρείται υπερβολικό για την τρέχουσα συγκυρία ( 5,5 δισ. εντός 13 μηνών) και θέτει σοβαρά ερωτήματα προς την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας (όλες οι επαναγορές φέρουν την υπογραφή του αρμόδιου υφυπουργού Οικονομικών κου Σαχινίδη) και φυσικά προς την διοίκηση του ΟΔΔΗΧ, που οφείλει να εξηγήσει γιατί π.χ. δεν έγιναν (και) αγορές από τη δευτερογενή αγορά σε ομόλογα που έληγαν, για παράδειγμα, το 2014, έτσι ώστε το Δημόσιο να επαναγοράσει χρέος με τιμή κάτω του 60 (αυτή ήταν η τιμή τους στην αγορά ) και να εξοικονομήσει χρήματα που ούτως ή άλλως θα πληρώσει στην λήξη τους!

Θα θυμίσω ότι εκδόθηκε ανακοίνωση από τον ΟΔΔΗΧ στις αρχές Μαΐου , που στήριζε και τις δηλώσεις Σαχινίδη στην βουλή (29/4), ο οποίος έλεγε σαν… εκπαιδευόμενος διαχειριστής ομολόγων ότι οι επαναγορές έγιναν με χρήματα που προήλθαν από εκδόσεις εντόκων γραμματίων με χαμηλότερο επιτόκιο. Η κυβερνητική Διαύγεια όμως στο διαδίκτυο δείχνει ότι το 92% των ομολόγων αγοράστηκαν σχεδόν στο… άρτιο και φυσικά με καταβεβλημένους όλους τους ενσωματωμένους τόκους μέχρι τότε, γεγονός που απλά δείχνει ότι κανένα ουσιαστικό όφελος δεν υπήρξε για τον εκδότη, δηλαδή το Δημόσιο!

Άραγε, ποιος ωφελήθηκε; Ως συνήθως οι τράπεζες, οι οποίες προκειμένου να εξασφαλίσουν ρευστότητα τόσο αναγκαία για την κεφαλαιακή τους επάρκεια αυτή την περίοδο (χωρίς να χρειαστεί οι μέτοχοί τους να βάλουν άλλο το χέρι στην τσέπη για αυξήσεις κεφαλαίου), «παραιτήθηκαν» από ένα μικρό μόνο μέρος των τόκων που θα τους απέδιδαν τα ομόλογα στην λήξη, αλλά που δεν ήταν και… σίγουρο αν θα τα πληρώνονταν στο 100% της αξίας τους (η Πειραιώς π.χ. εξοικονόμησε 400 εκατ., η Εθνική 250 εκατ. κ.ά. Τα στοιχεία είναι διαθέσιμα στο http://diaygeia.gr / αλλά απαιτείται πολύς κόπος για την ανίχνευσή τους και μόνο… διαύγεια δεν υπάρχει!).

Κανείς δεν είναι αντίθετος με την χορήγηση ρευστότητας στα ταμεία των τραπεζών, ειδικά μετά την μαζική φυγή καταθέσεων ,αλλά σκοπός είναι η ρευστότητα αυτή να μεταγγίζεται στην πραγματική οικονομία, στην χορήγηση επενδυτικών δανείων για ανάπτυξη, όχι στην αποδοτικότητα των δεικτών στις ίδιες τις τράπεζες από τα χρηματοοικονομικά τους «γυρίσματα»!

Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξανατονίσουμε: οι μεγάλοι προστατευόμενοι του Δημοσίου δεν είναι μόνο οι Δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι… ελληνικές τράπεζες με την αφορολόγητη υψηλή κερδοφορία τους, την συνεχή κρατική παροχή εγγυήσεων για τον φθηνό δανεισμό τους τόσα χρόνια από την ΕΚΤ και την αφορολόγητη κερδοφόρα εξάπλωση τους στα Βαλκάνια και εντός Ελλάδος μετά το 2000, καθώς οι φόροι που πλήρωναν όλα αυτά τα χρόνια ήταν προκλητικά δυσανάλογοι («…υπολογίζεται ότι πληρώνουν περίπου το 7% των κερδών τους σε φόρους, έναντι 27% που καταβάλλει ένας μέσος εργαζόμενος ...» - έγκυρες δηλώσεις της κας Κατσέλη, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, Ιούνιος 2009 !)