Hellenic Business

Με απόδειξη ή άνευ; Ιδού το μέγιστο των διλημμάτων!

Όλα τα άλλα λελυμένα και ο κολιός τον Αύγουστο. Που -σημειωτέον- είναι παχιές και οι μύγες.

Τουτέστιν, απορία την έχω κι απόκριση κανενός δεν λαμβάνω: Το ότι συνήθισα την βίτσα στα πισινά σημαίνει απαραιτήτως πως είμαι και μακάκας; Να πιστεύω ότι, κάθε που δεν λαμβάνω απόδειξη και γλιτώνω τα λιγοστά μου φραγκάκια, ο απωλεσθείς ΦΠΑ αποτελεί την αιτία της οικονομικής τραγωδίας που μαστίζει την χώρα μας;

Αν θυμάμαι καλά, από εποχής σπουδών μου ακόμη, μ' ένα πράμα μας πιπιλούσαν το μυαλό: Το φορολογικό σύστημα αποστολή έχει την δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου στις κοινωνίες. Εν ολίγοις τα παίρνουμε απ' τους φραγκάτους και τα δίνουμε στα λιγούρια!

Τώρα πώς γίνεται και το μόνο που οι φραγκάτοι αναδιανέμουν στο πόπολο είναι... πείνα, φτώχια και λατέρνα, ένας Θεός ξέρει. Που κι αυτός δηλαδή τι να ξέρει, τον έφαγε η μεταμοντέρνα κοσμοθεωρία που στιγματίζει ως λαϊκισμό την γουργούρα του κοσμάκη...

Επιμένω λοιπόν: Γιατί να τ' ακουμπήσω στο κράτος (βλ. ελληνικόν παρακράτος ή κρατίδιο) και να μην τ' αφήσω εξ αρχής στην τσεπούλα μου; Σάμπως τ' άλλα τα μακρινά, 'κείνα τα ξεχασμένα λέω, τα από χρόνια που ακουμπούσαμε κάθε τέλος του μηνός από τον σκωροφαγωμένο τον μισθουλάκο μας, δεν τα κούρεψαν; Δεν κλάδεψαν τις συντάξεις και τα εφάπαξ και τα επιδόματα εν μία νυκτί; Κακό στους ελβετόψυχους έκαμαν ή σ' εμάς τους ταλαίπωρους, που ήδη ψάχνουμε να δικαιολογήσουμε τα τεκμήρια για την επιβίωσή μας;

Διότι, αν δεν το πήρες χαμπάρι, καμάρι μου, αφού... ζεις, βγάζεις χρήμα. Δεν θέλει πολύ κλικ κλικ για να το καταλάβεις! Μετά από δεκαετίες, μέχρι και το Υπουργείο Οικονομικών το κατάλαβε!

Ήρθε φίλος απ' τα παλιά και με βρήκε, βουτηγμένος στην πίκρα και την απόγνωση. Και μου λέει ότι τον στρίμωξε η εφορία, τον ρωτούσε τις προάλλες πώς ζει, άνεργος άνθρωπος, πώς πληρώνει το ενοίκιο του σπιτιού που δήλωσε, τις βενζίνες στο 1000άρι (κοπής... 1997) και τις αποδείξεις τού σούπερ μάρκετ με τα τυριά και τα γάλατα. Είδε κι απόειδε ο έφορος, ζητούσε φωτό της γυναίκας του, να δει πόσ' απίδια πιάνει, μπας κι ο φοροφυγάς την ξαμολάει από βραδίς και την μαζεύει χαράματα να του ακουμπήσει τα μπικικίνια απ' τα ξενοπλαγιάσματα!

Δεν εννοεί ο έφορας βλέπεις να κουρκουτιάσει στην ξεροκεφάλα του ότι δουλεύει στην μαύρη ο χριστιανός, ανασφάλιστος, τυχάρπαστος και αναλώσιμος. Κι όλο κοιτάει την κυρά Κούλα την χοντρή, την γυναίκα του φίλου μου στην φωτό, κι κρυφαπορεί. Και το οικονομικό επιτελείο τρελαίνεται στις συσκέψεις για την πάταξη της μαύρης εργασίας και της φοροδιαφυγής. Δεν ξέρει -κατά τ' άλλα- πού να τα βρει τα λαμόγια και να τα στύψει, μπας και φορτωθεί κάνα ευρώπουλο ο κρατικός κορβανάς. Μυωπία κι επιλεκτική διάθεση, ούτε που κάθεται κανένας να κοιτάξει τις δηλώσεις του καθενός μας.

Γιατί υπάρχουν βεβαίως αυτοί που δήλωσαν... τίποτα και τρώνε με χρυσά κουτάλια, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που δήλωσαν επίσης τίποτα κι επιβιώνουν με πλαστικά κουτάλια της μιας χρήσης. Ψάξτε τους δεύτερους, αν πράγματι θέλετε να τσακώσετε τους πρώτους...

Πάνος Γιαννάκαινας