Η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στη Κοπενγχάγη

Η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού και πρόεδρου της σοσιαλιστικής διεθνούςΓιώργου Α. Παπανδρέου και του γραμματέα της σοσιαλιστικής διεθνούς Louis Ayala πρόεδρου της Χιλής και του εδικού απεσταλμένου του γ. γ. οηε για την κλιματική αλλαγή Ricardo Lagos αντιπρόεδρου της βελγικής κυβέρνησης

L. AYALA: Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στην Κοπεγχάγη, τα μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αυτού του παγκόσμιου οργανισμού όλων των σοσιαλδημοκρατικών, σοσιαλιστικών και εργατικών κομμάτων του κόσμου, του οποίου Πρόεδρος είναι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.
        Τα μέλη της Επιτροπής είναι γνωστά πρόσωπα, που κατέχουν δημόσιες θέσεις σε πολλές χώρες διαφόρων περιοχών του κόσμου. Είναι ηγέτες πολλών κομμάτων-μελών μας, άνθρωποι που έχουν αναλάβει τις ευθύνες διαφόρων κρατών.
        Η Επιτροπή εργάστηκε επί δύο έτη για λογαριασμό των 170 κομμάτων-μελών αυτού του παγκόσμιου οργανισμού, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, για να καταλήξει σε αυτές τις προτάσεις. Περιμένω σε λίγο να βρίσκεται μαζί μας ο Πρόεδρος της Χιλής, Ricardo Lagos, ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Ban Ki-Moon, για τις κλιματολογικές αλλαγές. Είναι ένας από τους προεδρεύοντες στη συνεδρίαση. Ο άλλος είναι ο πρώην Πρωθυπουργός της Σουηδίας, Göran Persson. Ένα από τα μέλη αυτής της Επιτροπής βρίσκεται μαζί μας εδώ. Είναι ο Elio Di Rupo, ηγέτης των Βέλγων σοσιαλιστών και υπουργός.
        Όπως είπα, διάφορα μέλη μας ανήκουν σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη. Αυτή η έκθεση παρουσιάστηκε στα μέλη μας τον Σεπτέμβριο, κατά την Εβδομάδα των Ηνωμένων Εθνών, στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη και από τότε βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου διαλόγου, η κορυφαία στιγμή του οποίου, για τη λήψη αποφάσεων, είναι τώρα, σε αυτές τις τρεις μέρες της Διάσκεψη που απομένουν.
        Ξεκινώντας λοιπόν αυτή τη συνέντευξη Τύπου, σας παρουσιάζω τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργο Παπανδρέου.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ πολύ.
        Η σπουδαιότητα της Έκθεσης αυτής της Επιτροπής οφείλεται στο ότι είναι μια ομόφωνη απόφαση ενός μεγάλου αριθμού κομμάτων από όλο τον κόσμο, προοδευτικών κομμάτων, δημοκρατικών κομμάτων, σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, εργατικών κομμάτων, από τις αναπτυσσόμενες περιοχές του πλανήτη, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ασία, αλλά και από τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής.
        Πιστεύω ότι αυτό δείχνει τη δυνατότητα της δημιουργίας ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ μας. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μία δυναμική, ώστε να κατανοούμε τα ξεχωριστά προβλήματά μας και να συνεργαστούμε για την επίτευξη συμφωνίας εδώ στην Κοπεγχάγη, αλλά και αργότερα.
        Προφανώς, αυτό που λέγεται εδώ και που πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό, είναι αποτέλεσμα των διαβουλεύσεών μας με ηγέτες από όλο τον κόσμο, από την Κίνα, τη Ρωσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Επίσης, συμμετείχε στην Επιτροπή μας μία σημαντική προσωπικότητα από τους συνεργάτες του Προέδρου Obama, πριν εκλεγεί.
        Είναι σημαντικό ότι η Έκθεση αναγνωρίζει πως υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές, που πρέπει να ισχύσουν αν θέλουμε να επιτύχουμε. Η πρόκληση είναι πολύ μεγάλη. Πρώτα από όλα, είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε εδώ στην Κοπεγχάγη, η πρόκληση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, δηλαδή να κυβερνήσουμε όλοι μαζί τον πλανήτη μας.
        Αυτή είναι από μόνη της μια τρομακτική πρόκληση, αλλά και μια από τις βασικές αρχές αυτής της Έκθεσης, δηλαδή η ανάγκη για ισχυρότερη, δημοκρατικότερη, αντιπροσωπευτικότερη παγκόσμια διακυβέρνηση του πλανήτη μας.
        Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο των λύσεων που διακρίνουμε είναι ότι για να πετύχουν, πρέπει να είναι βιώσιμες, να μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη. Πρέπει επίσης να είναι δίκαιες, έντιμες, καθαρές λύσεις, που θα λαμβάνουν υπόψη το διαφορετικό ιστορικό υπόβαθρο κάθε χώρας και την φάση της ανάπτυξης στην οποία βρίσκεται. Για να είναι δίκαιες, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα θέματα της φτώχειας και της ανισότητας. Προχωρώντας λοιπόν προς μια πράσινη οικονομία, πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουμε την ανισότητα και τη φτώχεια στον πλανήτη μας.
        Ένα τρίτο σημαντικό στοιχείο αυτής της Έκθεσης είναι ότι όποιες κι αν είναι οι λύσεις και οι δεσμεύσεις μας, πρέπει να θέσουμε μετρήσιμους και επαληθεύσιμους στόχους. Πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και ευθύνη και φυσικά θέλουμε να είναι δεσμευτικοί. Αυτό είναι ένα από τα βασικά σημεία του διαλόγου.
        Αισθανόμαστε επίσης ότι για να υπάρξει λύση, πρέπει να ενισχύσουμε τις κυβερνήσεις, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τους πολίτες μας και ιδιαίτερα τις φτωχότερες χώρες, τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, τις αναπτυσσόμενες χώρες, θα έλεγα ακόμα και τις αναπτυγμένες χώρες και τους πολίτες τους, αφού συζητούμε για μια πολύ σημαντική αλλαγή. Όλοι πρέπει να αλλάξουμε.
        Η μετακίνηση από την οικονομία με υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, σε αυτήν με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, δεν αφορά μόνο στην οικονομία αλλά και στην κοινωνία. Πρέπει να ενισχύσουμε τους πολίτες μας.
        Για αυτό το λόγο καταγράψαμε έναν αριθμό προτάσεων, τις οποίες συζητήσαμε διεξοδικά. Πρώτα από όλα, για να βοηθήσουμε στην εξεύρεση κεφαλαίων και για να καταστήσουμε τις διάφορες χώρες ικανές να αντεπεξέλθουν, προτείναμε την ιδέα του φόρου άνθρακα, ένα φόρο που θα επιβάλλεται σε όλες τις εκπομπές, στα εκπεμπόμενα αέρια που δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
        Θεωρούμε αυτόν το φόρο δίκαιο και πρακτικό. Θα συμβάλλει στην αναδιανομή, δημιουργώντας ένα κεφάλαιο το οποίο αργότερα θα αναδιανεμηθεί σε όλο τον κόσμο.
        Δεύτερον, συζητήσαμε την ιδέα των ίσων ομολόγων ή ίσων κεφαλαίων, τα οποία θα μεταμορφώσουν ριζικά το εξωτερικό χρέος ή ένα μέρος του εξωτερικού χρέους των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, ώστε αυτά τα κεφάλαια να χρησιμοποιηθούν για την πράσινη ανάπτυξή τους.
        Επίσης, συζητήθηκαν τα πράσινα ομόλογα. Θέματα όπως ο φόρος επί των συναλλαγών, που στο παρελθόν απεκαλείτο Φόρος Tobin, είναι θέματα τα οποία θεωρούμε σημαντικά. Κάποιοι από εμάς το αναφέραμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέλαβε να εξετάσει όλες αυτές τις εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης που είναι πολύ αξιόλογες, αφού προσπαθούμε να βρούμε πώς θα βοηθήσουμε με βιώσιμο τρόπο τη μετάβαση του πλανήτη και ιδιαίτερα των λιγότερο εύπορων τμημάτων του στην πράσινη οικονομία .
        Οι προτάσεις της Επιτροπής που είναι πολύ σημαντικές. Είναι τα κίνητρα για την προστασία των δασών και την αναδάσωση, ένα πολύ σημαντικό θέμα, για το οποίο πρέπει να αποφασίσουμε και να το προωθήσουμε και φυσικά για τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας: ηλιακή, αιολική, γεωθερμική ή κάποια άλλη.
        Τέλος, πρέπει να αλλάξουμε άρδην τα εκπαιδευτικά μας συστήματα, ώστε να ταυτιστούν και να υποστηρίξουν αυτή την αυξανόμενη πράσινη αλλαγή στον πλανήτη μας. Στην πραγματικότητα, σημαίνει ότι θα δημιουργήσουμε την απαιτούμενη τεχνογνωσία, για να μεταβούν οι κοινωνίες μας σε νέες μορφές ενέργειας και νέες δυνατότητες στις αναπτυγμένες χώρες, αλλά και για την αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού στις αναπτυσσόμενες και στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, όπου ουσιαστικά πρέπει να προσφέρουμε την απαραίτητη εκπαίδευση ώστε να μεταβούν στην πράσινη οικονομία.
        Το εκπαιδευτικό σύστημα κάνει τους πολίτες μας πιο χειραφετημένους, πιο συμμετοχικούς, πιο δημοκρατικούς, αφού σε κάποιες περιπτώσεις εκείνοι θα παράγουν την ενέργεια. Θα γίνουν αυτοδιοικούμενοι παραγωγοί ενέργειας στα χωριά ή στις γειτονιές τους.
        Για να το κατορθώσουμε αυτό, πρέπει – κι αυτή δεν είναι απλά άλλη μια πρόκληση, αλλά η βασική πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σήμερα εδώ – να δείξουμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε και να συμφωνήσουμε, ότι μπορούμε να δεσμευτούμε για το μέλλον του πλανήτη μας.
        Θέλω να ευχαριστήσω τον Ricardo Lagos, ο οποίος είναι επικεφαλής αυτής της Επιτροπής μαζί με τον Göran Persson, για το έργο του, καθώς και τον Elio Di Rupo και τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής. Το έργο τους είναι εξαιρετικό. Φυσικά, μετά τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, θα το συνεχίσουμε και ανάλογα με τα αποτελέσματα, θα δούμε τι πρέπει να κάνουμε ακόμα.
        Θέλω να του δώσω το λόγο για να μας παρουσιάσει τις απόψεις του και να συνδέσει το έργο αυτής της Επιτροπής με τον διάλογο που συνεχίζεται αυτές τις ημέρες. Θα μας πει ποιος είναι ο πιθανός τρόπος επίλυσης του αδιεξόδου και πώς εμείς, το δημοκρατικό και σοσιαλδημοκρατικό Κίνημα, μπορούμε να βοηθήσουμε προκειμένου να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση προς όφελος όλων.
        Ricardo, σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά.
R. LAGOS: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε, κ. Πρωθυπουργέ της Ελλάδας.
        Ο τίτλος αυτής της έκθεσης σημαίνει πολλά. Ο τίτλος «Από την Οικονομία με υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην Κοινωνία με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα» σημαίνει ότι μετακινούμαστε από την αγορά στην κοινωνία, από τους καταναλωτές στους πολίτες, που πρόκειται να διοικήσουν τη συγκεκριμένη χώρα.
        Βέβαια, υπάρχει η αρχή ότι όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι, αλλά ταυτόχρονα έχουμε διαφορετικές ευθύνες. Εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να συνδυάσουμε το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης με κάποιες πολύ πρακτικές προτάσεις, βασισμένες σε όσα συζητήθηκαν ως τώρα.
        Μετά το Πόζναν, φάνηκε ολοκάθαρα ότι το Πρωτόκολλο του Κιότο έπρεπε να παραμείνει ενεργό. Οι G77 και η Κίνα ισχυρίζονται ότι δεν θα δεχτούν την κατάργηση του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Κι εμείς, δεν θα δεχτούμε την κατάργηση της ιδέας, ότι υπάρχουν χώρες στο Παράρτημα Ι που δεσμεύονται να μειώσουν τις εκπομπές αερίων, ενώ όλες οι υπόλοιπες χώρες που δεν ανήκουν στο Παράρτημα Ι δεν δεσμεύονται να μειώσουν τις εκπομπές τους.
        Πάντως, θεωρώ ότι δέκα χρόνια μετά το Κιότο, κάτι έχει αλλάξει με τα έργα που έγιναν. Δεν μπορείς να παραμένεις απαθής γιατί γνωρίζεις ότι δέκα χρόνια μετά, οι χώρες που κυρίως θα εκπέμπουν αέρια θα είναι κυρίως οι αναπτυσσόμενες, ιδιαίτερα οι χώρες της Λατινικής Αμερικής.
        Το ζήτημα είναι ότι αυτές οι χώρες επιθυμούν να συνεχίσουν να αναπτύσσονται για να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Επομένως, το ερώτημα είναι: Πώς μπορείς να συνεχίσεις να αναπτύσσεσαι, αυξάνοντας τις εκπομπές αερίων, αλλά ταυτόχρονα να θέτεις στόχους για να μειώσεις αυτές τις εκπομπές;
        Η ιδέα είναι ότι μετά το Μπαλί, όπου έγιναν κάποιες προτάσεις, η αποψίλωση των δασών πρέπει να ληφθεί υπόψη. Πέρα από τη μείωση, την προσαρμογή, τη χρηματοδότηση και τη μεταφορά τεχνολογίας, πρέπει να προστεθεί ένα πέμπτο θέμα, η αποψίλωση των δασών, η οποία σήμερα αντιπροσωπεύει το 15-20% των συνολικών εκπομπών αερίων.
        Σήμερα, η αποψίλωση των δασών της Νοτίου Αμερικής αντιπροσωπεύει το 49% του συνόλου των εκπομπών αερίων της περιοχής και των χωρών της Καραϊβικής. Επομένως, η αποψίλωση των δασών είναι πολύ σημαντική, προκειμένου να δούμε πως θα κατανεμηθούν οι ρόλοι σε αυτόν τον τομέα.
        Τώρα σχεδιάζουμε και προτείνουμε την ύπαρξη οικιοθελών στόχων, αν είναι εφικτό, με την έννοια ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα αποφασίζουν ένα συγκεκριμένο στόχο, έναν οικιοθελή στόχο, για τη μείωση των εκπομπών αερίων.
        Τι θα είναι αυτοί οι στόχοι; Θα είναι διαφορετικοί:
1)    Μείωση των εκπομπών αερίων για μείωση της αποψίλωσης των δασών.
2)    Μείωση των εκπομπών αερίων με δέσμευση προς τη διεθνή κοινότητα για τους εθνικούς στόχους κάθε συγκεκριμένης χώρας. Για παράδειγμα, το Μεξικό έχει έναν υπερβολικά φιλόδοξο εθνικό στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων μέχρι το 2012. Όμως, είναι διατεθειμένο να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα για αυτούς τους εθνικούς στόχους και να δεσμευτεί;
3)    Αν είναι δυνατόν να υπάρξουν τομεακές συμφωνίες ανάμεσα στις διάφορες χώρες και στους διάφορους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, εφόσον τα επίπεδα τεχνολογίας είναι όμοια.
4)    Αν είναι δυνατόν να αυξηθεί η ενεργειακή απόδοση, όπως προτείνει ο Hu Jintao για την Κίνα. Επομένως, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης μπορεί να αντιπροσωπεύει τεράστια πλεονεκτήματα.
        Με άλλα λόγια, ίσως είναι δυνατόν για τις ραγδαία αναπτυσσόμενες χώρες ή για τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες είναι ήδη αυτό που αποκαλούμε «χώρες μεσαίου εισοδήματος». Χώρες, οι οποίες μπορούσαν να λάβουν ξένη βοήθεια πριν από δέκα χρόνια, ενώ δεν μπορούν να λάβουν σήμερα.
        Οι περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Χιλή, η Κολομβία, το Περού, η Βενεζουέλα και άλλες, δεν μπορούν πλέον να λάβουν ξένη βοήθεια, ακόμη και με το κατά κεφαλήν εισόδημα που έχουν. Συνεπώς, εάν έχουμε χώρες μεσαίου εισοδήματος, το ερώτημα είναι αν μπορούν αυτές οι χώρες να παράγουν και να εμφανίζουν σε εθελοντική βάση τις επονομαζόμενες ΝΑΜΑ, τις εθνικές ενέργειες μείωσης εκπομπών αερίων, κατάλληλες ανά χώρα.
        Είναι τότε δυνατόν αυτές οι ΝΑΜΑ, οι οποίες πραγματοποιούνται σε εθελοντική βάση, να είναι δεσμευτικές, εάν και εφόσον αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες, χώρες μέσου εισοδήματος, λαμβάνουν ΝΑΜΑ, για το 3%, το 50% των συνολικών εκπομπών των αναπτυσσόμενων χωρών; 
        Με άλλα λόγια, μια συγκεκριμένη χώρα που λαμβάνει ΝΑΜΑ, ενεργεί σε εθελ&omicron