Στεγαστικά δάνεια: Οκτώ τράπεζες να επιστρέψουν λεφτά στους δανειολήπτες

Να επιστρέψουν ως αχρεωστήτως καταβληθέντα τα ποσά που εισέπραξαν από δανειολήπτες στεγαστικών δανείων ως έξοδα για τη δήλωση των ακινήτων τους στο Εθνικό Κτηματολόγιο -το περίφημο «κτηματόσημο»- καλεί οκτώ μεγάλες εμπορικές τράπεζες ο Συνήγορος του Καταναλωτή (ΣτΚ). Μάλιστα, σύμφωνα, με το σχετικό πόρισμά του, το οποίο αναμένεται να δημοσιοποιηθεί το προσεχές διάστημα, η επιβάρυνση αυτή -το συνολικό ύψος της οποίας εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια ευρώ- κρίνεται ως αδικαιολόγητος πλουτισμός με βάση το άρθρο 904 του Αστικού Κώδικα.

Επιπλέον, τίθεται και ζήτημα παραβίασης της νομοθεσίας περί της ενημέρωσης των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα για τους όρους που διέπουν τις συναλλαγές τους, διότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι τράπεζες επέβαλαν την επίμαχη χρέωση χωρίς να αποστείλουν καμιά ενημέρωση στους δανειολήπτες. Η σύσταση του ΣτΚ για την επιστροφή των ποσών αφορά μόνο τους καταγγέλλοντες πελάτες.

Υπενθυμίζεται ότι το τέλος ανά δικαίωμα βάσει της νομοθεσίας για το Εθνικό Κτηματολόγιο ορίστηκε στα 35 ευρώ για το ακίνητο, ενώ σε περίπτωση για παράδειγμα ύπαρξης και αποθήκης το τέλος ορίστηκε στα 25 ευρώ. Μάλιστα, οι κάτοχοι ακινήτων οι οποίοι είχαν λάβει για την αγορά αυτών στεγαστικά δάνεια επιβαρύνθηκαν στις περισσότερες των περιπτώσεων διπλά με το τέλος αυτό, καταβάλλοντάς το μια φορά όταν υπέβαλαν τη δήλωση στα κτηματολογικά γραφεία, ενώ στη συνέχεια είδαν να έχει παρακρατηθεί το ποσό αυτό και από το πιστωτικό ίδρυμα από το οποίο είχαν πάρει το δάνειο. Σημειώνεται ότι τα ακίνητα στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν προσημειωμένα.

Οπως υπογραμμίζει ο ΣτΚ «οι εν λόγω χρεώσεις θα πρέπει να επιβαρύνουν τις τράπεζες διότι διενεργούνται προς εξασφάλιση αποκλειστικά δικών τους δικαιωμάτων βάσει της νομοθεσίας για το Εθνικό Κτηματολόγιο και αποτελούν έξοδα που αφορούν τους δικαιούχους των εγγραπτέων δικαιωμάτων, εν προκειμένω τις τράπεζες και όχι τους καταναλωτές». Και προσθέτει ότι «οι καταγγέλλοντες δικαιούνται να αναζητήσουν τα ποσά που αχρεωστήτως κατέβαλαν με τις αυθαίρετες αυξήσεις των εν λόγω εξόδων (τέλη κτηματογράφησης και έξοδα δικηγόρων) σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 904 του Αστικού Κώδικα».

Στην υπόθεση τίθεται και ζήτημα διαφάνειας στις τραπεζικές συναλλαγές. Ειδικότερα, σύμφωνα με το πόρισμα του ΣτΚ οι δανειολήπτες ουδέποτε ενημερώθηκαν προσυμβατικά επαρκώς για το έξοδο και απλώς έλαβαν ένα ενημερωτικό σημείωμα ξαφνικά από την αντισυμβαλλόμενη τράπεζα ότι θα χρεωθούν με τα σχετικά έξοδα.

Μία, μάλιστα, από τις καταγγελλόμενες τράπεζες δεν απέστειλε καν αυτό το ενημερωτικό σημείωμα και οι δανειολήπτες είδαν ξαφνικά τη χρέωση αυτή στον λογαριασμό τους. Σύμφωνα με το πόρισμα του ΣτΚ «η εν λόγω συμπεριφορά της τράπεζας έθεσε σε κίνδυνο τους ανυποψίαστους δανειολήπτες να χρεωθούν με τόκους υπερημερίας για τη μερικώς ανεξόφλητη δόση τους, μέρος της οποίας παρακρατήθηκε από την τράπεζα για την κάλυψη των σχετικών εξόδων της». Η μη επαρκής ενημέρωση αντίκειται στις διατάξεις του νόμου 2251/1994 περί προστασίας καταναλωτή στην Πράξη Διοικητή της ΤτΕ 2501/2002 η οποία περιλαμβάνει την υποχρέωση ενημέρωσης του πελάτη από την τράπεζα.

Σύμφωνα με πληροφορίες μερίδα μόνο των τραπεζών προσανατολίζεται στο να αποδεχθεί τον εξώδικο συμβιβασμό με καταγγέλλοντες πελάτες και να επιστρέψει τα ποσά. Η αδιάλλακτη, ωστόσο, στάση των υπολοίπων προβληματίζει και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, η οποία μελετά το ενδεχόμενο να επιληφθεί του θέματος στο υπό κατάρτιση νομοσχέδιο για τη διαφάνεια στις τραπεζικές συναλλαγές.

Πηγή: Η Καθημερινή