Το ΔΝΤ η καλύτερη λύση για την Ελλάδα

Η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι η πλέον ενδεδειγμένη και «ανώδυνη» λύση για την Ελλάδα, υποστηρίζει ο διαπρεπής οικονομολόγος, Νουριέλ Ρουμπινί. Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του, ο «Δρ. Καταστροφή» παρομοιάζει την Ελλάδα με ένα καναρίνι σε ορυχείο και χαρακτηρίζει μοιραίο λάθος την καθυστέρηση των Βρυξελλών να προσφέρουν στήριξη στη χώρα.

Όπως αναφέρει, κάθε προσπάθεια επιβολής δομικών μεταρρυθμίσεων και δημοσιονομικής προσαρμογής, χωρίς τη συνοδεία οικονομικής βοήθειας, είναι τουλάχιστον εύθραυστη, καθώς οι αλλαγές χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν καρπούς και ρευστό για να αποφευχθεί η διόγκωση του χρέους σε αυτή τη μεταβατική περίοδο. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι η ανακοίνωση ακόμη και ενός άριστου σχεδίου μεταρρυθμίσεων δεν θα οδηγήσει στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών στην Ελλάδα, εάν δεν συνοδεύεται από χρήματα. Οι αγορές θα συνεχίσουν να είναι επιφυλακτικές, σημειώνει, ιδιαίτερα εάν υπάρξει κοινωνική αναταραχή εξαιτίας των αλλαγών.

Ο Ν. Ρουμπινί υπογραμμίζει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας. Ασκεί κριτική στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γράφοντας ότι η "σφιχτή" πολιτική που ακολούθησε τα τελευταία δέκα χρόνια αποτέλεσε το τελευταίο καρφί στο "φέρετρο" της ανταγωνιστικότητας για τις χώρες της Μεσογείου και την Ιρλανδία.

Όσον αφορά στην πολιτική που θα επιτρέψει την έξοδο από την κρίση, τάσσεται αναφανδόν υπέρ της προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Υποστηρίζει ότι οι προσπάθειες της Ευρώπης να παίξει τον ρόλο του διεθνούς οργανισμού είναι επισφαλείς, καθώς δεν διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία και τεχνογνωσία για να "τρέξει" ένα πρόγραμμα που θα θέτει συγκεκριμένους στόχους και χρονοδιάγραμμα για την Ελλάδα. Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι το ΔΝΤ έχει υλοποιήσει αντίστοιχα προγράμματα με επιτυχία, σε χώρες όπως το Μεξικό, τη Βραζιλία και τη Τουρκία.

Ο οικονομολόγος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, ότι μια ενδεχόμενη αποτυχία της Ελλάδας να βάλει σε τάξη την οικονομία της θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ντόμινο για την Ευρωζώνη, επηρεάζοντας αρχικά τις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου και στη συνέχεια τα βορειότερα κράτη. Όπως τονίζει, θα μπορούσε να γίνει η "Lehman Brothers" του Ευρώ.